Słownik
Słownik polsko – japoński
Przy podawaniu terminów japońskich posługujemy się obowiązująca międzynarodowa transkrypcja gdzie:
F – wymawiamy w sylabie FU dwuwargowo (jakbyśmy zdmuchiwali świece),
G – w sródgłosie wymawiamy nosowo,
J – wymawiamy dz, np. JU – wymawiamy DZIU, jak w wyrazie dziura,
R – wymawiamy bardzo miekko jako dźwięk pośredni miedzy R i L,
U – wymawiamy bez labializacji- zaokraglania warg, przejawia tenencje do zanikania, TSUKI czytamy jak cki
W – wymawiamy dwuwargowo, jak w wyrazie autor,
Y – wymawiamy jak polskie j – OYAMA czytamy Ojama
Z – wymawiamy jak dz, np. ZAZEN czytamy dzadzen,
SH – wymawiamy jak s, np. SHIHAN – Sihan
CH – wymawiamy jak ci, np. KANCHO – Kancio.
Strefa:
głowa + szyja – Jodan
tułów – Chudan
Strony:
w lewo – Hidari
w prawo – Migi
Liczebniki Sinojapońskie:
- ICHI
- NI
- SAN
- SHI (YON) wymawiamy SI
- GO
- ROKU
- SHICHI wymawiamy SICI
- HACHI
- KU (KYU)
- JU wymawiamy DZIU
Kierunek:
z zewnątrz – Soto
od wewnątrz – Uchi
w przód – Mae
w bok – Yoko
w tył – Ushiro
w góre – Age
w dol. – Oroshi
okrężnie – Mawashi
odwrotnie – Ura
obrót – Mawate
powrót – Naura
Techniki (Waza):
pozycje nóg – Tachi (w zlozeniu Dachi)
pozycje rak – Kamaete
bloki – Uke
uderzenia – Uchi
pchnięcia – Tsuki
krycia – Tensho
pchnięcia – Keri (w zlozeniu Geri)
podcięcia – Kari
kontrataki – Kosaho
kombinacje – Renraku
uniki – Ryusui
pady i przewroty – Ukemi
rzuty – Nage
ulubione techniki – Tokui
Słownik:
Ago – podbródek
Ashi – noga
Chi-Mei – technika efektywna
Dan – stopień mistrzowski
Dojo – świątynia, sala ćwiczeń
Ganmen – skroń
Gyaku – przeciwnie
Hizo – zebro
Hajime – początek, zaczynać
Ibuki – oddychanie respirujące
Juji – krzyż
Karategi – strój do karate
Kata – ćwiczenia formalne, kształt
Katsu – japońska metoda reanimacji
Kihon – tu: podstawowe ćwiczenia
Kiai – paraliżujący okrzyk
Kanku – symbol odwagi, słońca
Kyu – stopień szkoleniowy
Hiji Oroshi-Uchi – uderzenie w dół łokciem
Hyori-Uchi – uderzenie góra -dół Kome Komi-Uchi – uderzenie w skroń “pieść -młot”
Tettsui-Uchi – uderzenie “pieść -młot”
Haito-Uchi – uderzenie wew. kantem dłoni
Koken-Uchi – uderzenie przegubem dłoni
Hiraken-Uchi – uderzenie półzaciśniętą pięścią
Tobi Hiji-Uchi – uderzenie łokciem z wyskok
Kake – zahaczyć
Keage – tu: kopniecie prosta noga w gorę
Kiba – jeździec
Kin – krocze
Kubi – szyja
Makiwara – japoński przyrząd do ćwiczeń
Morote – obie ręce
Maita – poddaj się
Matte – tu: przerwać, puścić
Neko – kot
Ne-waza – techniki walki na leżąco
Nogare I,II – oddycha
Nazwy elementów i technik:
Powierzchnie uderzajace i blokujace:
Seiken – pieść
Uraken – odwrócona pieść
Tettsui – pieść “młot”
Ryutoken – pieść “głowa smoka”
Hiraken – półzaciśnięta pieść
Hitosashiyubi – pieść wskazującego palca
Nakayubi ipponken – pieść środkowego palca
Oyayubi ipponken – pieść kciuka
Nihonken – pieść wskazującego i środkowego palca
Nukite – ręka włócznia
Shito – kant dłoni zewnętrzny
Haito – kant dłoni wewnętrzny
Shotei – podstawa dłoni
Kaken – przegub
Toho – ręka “hak”
Keiko – ręka “dziób ptaka”
Kote – przedramię
Hira-Kote – górna powierzchnia przedramienia
Ura-Kote – dolna (odwrotna) powierzchnia pr
Omote-Kote – boczna powierzchnia przedramienia
Hiji – łokieć
Sokuto – kant stopy zewnętrznej
Teisoku – sklepienie stopy
Chusoku – poduszka stopy
Haisoku – podbicie stopy
Kakato – pięta
Sune – goleń
Hiza – kolano
Kaji – udo
Atama – głowa
Obi – pas
Osu – tak, dziękuje, pozdrowienie
Oi – zgodnie, normalnie
Rei – ukłon
Sanchin – trójkąt
Shiko – pozycja zapaśnika Sumo
Shinden – świątynia
Sensei – mistrz, nauczyciel
Sempai – starszy ranga, przełożony
Satori – oświecenie, pełne zrozumienie
Te – ręce
Tobi – skakać
Tameshi-wari – rozbijanie twardych przedmiotów
Tsuru – żuraw
Tate – wysokość, podłużny
Zazen, seiza – medytacja siedząca
Uchi – uderzenia:
Seiken Ago-Uchi – uderzenie w podbródek pięścią
Seiken Mawashi-Uchi – uderzenie okrężne pięścią
Uraken Mawashi-Uchi – uderzenie okrężne odwrócona pięścią
Uraken Shomen-Uchi – uderzenie w przód odwrócona pięścią
Uraken Sayo-Uchi – uderzenie w bok odwrócona pięścią
Uraken Hizo-Uchi – uderzenie w zebra odwrócona pięścią
Uraken Shita-Uchi – uderzenie w splot odwrócona pięścią
Shuto Ganmen-Uchi – uderzenie w skroń zew. kantem dłoni
Shuto Sakotsu-Uchi – uderzenie w obojczyk zew. kantem dłoni
Shuto Sakotsu-Uchi Komi – uderzenie w obojczyk frontalne
Shuto Hizo-Uchi – uderzenie w zebra zew. kantem dłoni
Hiji Jodan-Ate – ciecie górne łokciem
Hiji Chudan-Ate – ciecie środkowe łokciem
Hiji Age-Uchi – uderzenie w gorę łokciem
TSUKI – pchniecia:
Oi-Tsuki – pchniecie normalne
Gyaku-Tsuki – pchniecie przeciwne
Seiken Jodan-Tsuki – pchniecie górne pięścią
Seiken Chudan-Tsuki – pchniecie środkowe pięścią
Seiken Gedan-Tsuki – pchniecie pięścią w dół
Tate-Tsuki – pchniecie pięścią “strzał bicza”
Jun-Tsuki – pchniecie z poparciem ciała
Uraken Shita-Tsuki – pchniecie odwrócona pięścią
Mawashi-Tsuki – pchniecie okrężne
Shotei Morote-Tsuki – pchniecie podwójne podstawa dłoni
Yama-Tsuki – pchniecie podwójne “góra dół”
Mae Atama-Tsuki – pchniecie w przód głową
Yoko Atama-Tsuki – pchniecie w bok głową
Ushiro Atama-Tsuki – pchniecie w tył głową
Morote-Tsuki – pchniecie podwójne
Tobi-Tsuki – pchniecie z wyskoku
Metody cwiczen walki:
Kumite – walka
Ippon – walka na jeden krok
Sanbon Kumite – walka na trzy kroki
Gohon Kumite – walka na piec kroków
Jiyu Kumite – umowna wolna walka
“Kyokushinkai” Kumite – układy walki formalnej
Inne:
Arigato – dziękuje
Ai-suru – kochać
Budo – sztuki wojenne
Chanoju – sztuka parzenia herbaty
Bo-jutsu – sztuka walki kijem
Do – droga, kierunek myśli
Hai – tak
Jutsu – sztuka, umiejętność
Katana – miecz samurajski
Kabuki – japoński teatr
Kamikaze – boski wiatr
Kenjutsu – sztuka walki mieczem
Kusarigama – sierp i łańcuch
Kyudo – sztuka strzelania z luku
Mu – nicość lub obojętność w Zen
Muso-Uchi – techniki naturalnej samoobrony
Nippon – Japonia
Nunchaku – cep do ryżu
Sai – rytualny sztylet z Okinawy
Sayonara – pożegnanie
Shuriken – “gwiazdki” do rzucania
Taijutsu – sztuka walki ciąłem
Tatami – tradycyjna mata japońska
Uchi-deshi – osobisty uczeń