Wymagania powyżej 16 lat

Słowo „Osu” wypowiadane na każdym treningu oznacza ukłon (pozdrowienie), szacunek dla współćwiczących oraz dla wartości wyznawanych w sztuce karate kyokushin. Wypowiadane jest nie tylko do starszego stopniem, lecz także do każdego współćwiczącego. Karatecy tworzą bowiem jedną wielką rodzinę. Kiedy zaczynasz trening i wchodzisz na salę, a także, gdy go kończysz, kłaniasz się Instruktorowi i Kolegom mówiąc „Osu”. Następnie, gdy opuszczasz Dojo – zatrzymujesz się w drzwiach, kłaniasz się i jeszcze raz mówisz „Osu”. Robiąc to, uznajesz wartość sztuki kyokushin i  która jest jednoznaczna z nieustannym doskonaleniem samego siebie.

KIHON (techniki podstawowe)
Kihon to trening technik podstawowych. Karate jako całość, składa się z trzech elementy: kihon, kata, kumite. Podobnie jak dom, który buduje się od fundamentów, nie zaś od komina, tak w karate, by przejść do walki (kumite), która jest szczytem umiejętności, trzeba najpierw poznać techniki podstawowe. Mówi się, że sercem karate jest walka, zaś sercem walki – kihon, czyli techniki podstawowe

KATA (formy)
Kata to z góry przygotowane formy demonstrowania obrony, ataku i kontrataku. Sosai Masutatsu Oyama twierdził, że aby zrozumieć kata, trzeba myśleć o karate jako o swego rodzaju języku. Techniki karate interpretować można jako litery alfabetu, kata (formy) będą odpowiednikiem wyrazów i zdań, a kumite (walka) – rozmową.

KUMITE (walka)
W karate kyokushin wolna walka (jiyu-kumite) jest najbardziej zaawansowaną formą karate – jego esencją. Twarz, szyja, kręgosłup, genitalia i stawy kolanowe są wyłączone jako cel ataku. Istnieje duża różnica między walką budo-karate (w dojo), a zawodami sportowymi. W praktyce okazuje się, że zawodnik osiągający sukcesy sportowe niekoniecznie jest dobry w wolnej walce. Nie należy zapominać, że powinno się dążyć do szczytu umiejętności w karate, którym jest walka budo-karate, a także doskonałość pozwalająca na sukces w walce bez względu na przepisy. Bardzo istotny jest więc trening techniki podstawowej oraz kata.

SENSEI
Sensei to nauczyciel. Japońskie słowo „sen” można tłumaczyć jako „z przodu”, „poprzedzający”, zaś „sei” znaczy „życie”.
Sensei jest nauczycielem, bo jet przed uczniami na ich wspólnej drodze karate. W kulturze japońskiej sensei to nie tylko nauczyciel jakiejś konkretnej dyscypliny.
Senesi powinien być dla swoich uczniów mistrzem we wszystkich aspektach życia. W sztukach walki jest szczególnie ważne, bo sensei był dla nich takim autorytetem.

SENPAI
Senpai to osoba towarzysząca w ćwiczeniach karate.
‚Pai” oznacza grupę ludzi. Senpai to grupa ludzi znajdujących się „z przodu”.
W tym określeniu wyraża się również jedna z idei karate: można i należy uczyć się od każdego, także od tych, którzy krócej praktykują karate.